Новопреставленный

так именуют усопшего в течение сорока дней после кончины, включая и день смерти, даже если она произошла близко к полуночи. Так же записывают его в поминальных записках, подчеркивая тем самым, что он нуждается в особенно усердных молитвах, поскольку еще не решена его посмертная участь (См. также: Мытарства, Сорокоуст).

Äsjalahkunu

nii nimetatakse surnut neljakümne päeva jooksul pärast lahkumist. Nende neljakümne päeva hulka arvatakse ka surma päev, isegi kui lahkumine toimus vahetult enne keskööd. Äsjalahkunuks nimetatakse surnut ka eestpalvete sedelis «surnute eest», rõhutades sellega, et ta vajab eriti tõhusaid eestpalveid, kuna sel ajal pole veel langetatud otsust tema surmajärgse saatuse kohta (vt. Tollimajad, Neljakümnepäeva palve).